Zacznijmy od początku. Wychowałem się na blokowisku i jak wiele osób, które tam mieszkały, zawsze po cichu marzyłem o własnym kącie. Zakup mieszkania wydawał się naturalny, ale zawsze kusiło mnie, aby wybudować własny dom. Wiadomo: przestrzeń, komfort i cisza.

W dorosłym życiu zostałem przedsiębiorcą: próbowałem sił w różnych branżach, raz z lepszym, raz z gorszym skutkiem. Obecnie jestem współwłaścicielem sporego, dobrze funkcjonującego biura tłumaczeń, które prowadzę od kilkunastu lat. Bycie przedsiębiorcą nauczyło mnie przede wszystkim właściwego, zorganizowanego zarządzania procesami, co jak się okazuje, było bardzo użyteczne przy budowie własnego domu.

Ponieważ nigdy nie zapomniałem mojego marzenia o domu, gdy poznałem moją żonę i zaczęliśmy się zastanawiać, czy nie powinniśmy kupić mieszkania, wróciłem do tematu na zasadzie:

„A może by tak zbudować dom?”.

Po wielu rozmowach podjęliśmy decyzję, które potem nigdy nie żałowaliśmy. Zrezygnowaliśmy z zakupu mieszkania i zaczęliśmy szukać odpowiedniej działki i ciekawego projektu.

Po dłuższych poszukiwaniach udało się coś wybrać i za większość oszczędności kupiliśmy kawałek ziemi w ładnej i spokojnej okolicy. Zacząłem się szybko dokształcać, szukać informacji i robić to, co wszyscy, czyli przeglądać fora internetowe i wertować różne czasopisma budowlane. Zebrało mi się ich dość sporo na moim biurku.

Po kilku miesiącach byłem PRZERAŻONY: na każdy niemal temat znajdowałem rozbieżne opinie, a moja realna wiedza zaczerpnięta z czasopism branżowych ograniczała się do opisu wspaniałych, nowoczesnych i – dodajmy to – drogich technologii, które tak chętnie były opisywane. Cały czas pytałem siebie:

„no dobrze, ale jak się za to wszystko właściwe zabrać?”.

Myślałem już nawet, że może należy dać sobie spokój z tą całą budową, ale wtedy przyszły mi z pomocą umiejętności zdobyte przy byciu przedsiębiorcą: przede wszystkim plan, harmonogram i realizacja! Usiadłem, zacząłem planować i liczyć. Dodam może jeszcze, że wtedy nie miałem nic wspólnego z branżą budowlaną, więc wszystkiego musiałem nauczyć się sam od początku. Ale przez to, że nie czułem się pewnie, byłem bardzo ostrożny. Wszystkiemu dokładnie się przyglądałem i konsultowałem. W rezultacie wypracowałem pewną swoją metodykę postępowania i gdy tylko ruszyła budowa, zacząłem ją z żelazną konsekwencją stosować.

Budowa ruszyła, trwała i… zakończyła się . Wprowadziliśmy się do domu, wkrótce urodziły się dzieci.

W tzw. międzyczasie zacząłem doradzać moim znajomym, którzy również budowali się. Byłem zdumiony, jak wiele prostych błędów popełniają, które kosztują ich dużo pieniędzy i zdrowia. A to użerali się z ekipami, a to ktoś ich oszukał, a to zabrakło pieniędzy… Dosłownie WSZYSCY, z którymi rozmawiałem, mieli problemy, których ja uniknąłem.

Byłem tym nieco zdziwiony. Czy miałem być jedyną osobą, która zmieści się w budżecie, nie ma opóźnień i niepotrzebnych stresów?

Ponieważ coraz więcej osób pytało mnie o radę, jak mi się to udało, więc aby nie musieć tego wszystkie na okrągło powtarzać, napisałem i wydałem książkę pt. Jak się wybudować i nie zwariować propagującą moje zasady postępowania (obecnie już drugie wydanie). Następnie, by zgłębić i poszerzyć temat, zacząłem pisać niezależnego bloga budowlanego, który – co oznajmiam z niekłamaną dumą – cieszy się szybko rosnącą popularnością. Przez ostatnie lata poznałem wielu projektantów i uczestników procesu budowlanego, a znajomości zaowocowały różnymi ciekawymi projektami jak projekt domu modelowego, szkolenia i doradztwo.

Szkolenie on-line  „Jak się wybudować” ma w zamierzeniu przeprowadzić każdego chętnego krok po kroku przez wszystkie aspekty budowy. Od zakupu działki po parapetówkę . Prezentuję Ci teraz pierwszą część – o działce. Jest ona przeznaczona dla wszystkich tych, którzy nie mają jeszcze działki i chcieliby zacząć jej szukać. Jeśli natomiast masz już działkę, dowiesz się z tego kursu, jakie są silne i słabe strony Twojej działki oraz co musisz zrobić, by ruszyć z budową.

Na koniec dodam jeszcze jedną rzecz: polecam wszystkim własny dom i zachęcam do jego budowy. Po kilku latach od podjęcia tak ważnej życiowej decyzji jestem pewny, że nie mógłbym znowu żyć w blokowisku.